Stres oksydacyjny może skutecznie zniweczyć wysiłki w dążeniu do coraz lepszych wyników sportowych. Wraz ze zwiększającym się poziomem stresu spada Twoja szybkość, siła i precyzja działania. Ciało staje się źródłem ograniczeń oraz sprawia, że odstajesz od konkurencji, a o jakimkolwiek progresie w treningach nie ma mowy. Dotyczy to zarówno zawodowców, jak i amatorów, co czyni problem coraz powszechniejszym. Jak zatem walczyć ze stresem oksydacyjnym, aby móc efektywnie trenować, a przy tym zachować zdrowie?

Dlaczego stres oksydacyjny jest niebezpieczny dla organizmu?

Stres oksydacyjny odzwierciedla zachwianą równowagę między produkcją wolnych rodników a zdolnością organizmu do pozbywania się ich nadmiaru za pomocą sprawnej tarczy oksydacyjnej. W efekcie nadmiar wolnych rodników niszczy Twoje ciało od środka. Wpływa to na przyspieszenie procesów starzenia, pogorszenie funkcji kognitywnych, a także możliwości regeneracyjnych. Stres oksydacyjny sprzyja również rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych, neurodegeneracyjnych oraz nowotworów, co czyni go szczególnie niebezpiecznym.

Co wpływa na ograniczenie stresu oksydacyjnego?

Oceniając szkody, jakie stres oksydacyjny może wyrządzić w organizmie, konieczne staje się ograniczenie jego poziomu. Przede wszystkim niezbędna jest dobra periodyzacja treningu. Kolejny krok dotyczy diety, następnie należy skupić się na regeneracji. Na ostatnim miejscu znajduje się właściwa suplementacja.

Jeśli chodzi o treningi, zagadnienie stresu oksydacyjnego jest skomplikowane. Choć ruch powinien regulować jego poziom, ciężkie jednostki aerobowe i anaerobowe niekoniecznie to robią. Mogą za to zaburzać równowagę między wolnymi rodnikami a antyoksydantami, co stanowi przyczynę zaburzeń regeneracji i zwiększonego ryzyka kontuzji. W takiej sytuacji, działania mające poprawiać nasze osiągi, przyniosą odwrotny skutek. Wymagane jest tutaj właściwe ocenienie stanu zdrowia, umożliwiające podjęcie właściwych kroków. 

Dieta i suplementy jako element walki ze stresem oksydacyjnym

Dieta powinna być maksymalnie odżywcza z zachowaniem właściwego poziomu białka dla sprawnych procesów regeneracyjnych. Należy też uważać na spożycie węglowodanów w celu zachowania sprawnej rekuperacji glikogenu mięśniowego i wątrobowego. Niezbędne są również tłuszcze, których zadaniem jest zabezpieczenie pracy błon komórkowych. Ponadto warto zwiększyć spożycie produktów z wysoką zawartością witaminy C oraz antocyjanami i bioflawonoidami, które zawarte są m.in. w aronii, jagodach, borówkach, porzeczkach czy jeżynach. Istotne są również przyprawy szczególne doceniane w okresie zimowym, czyli cynamon, kurkuma oraz imbir i oregano.

Gdy jednak niemożliwe jest zbudowanie odpowiedniego planu żywieniowego, najlepiej sięgnąć po suplementy w postaci kurkuminy, kwertycyny, selenu, cynku, miedzi, manganu oraz kwasów tłuszczowych omega-3, witaminy C i E, a także adaptogenów. Na regulację poziomu stresu oksydacyjnego wpływają też styl i higiena życia. Sen, aktywność fizyczna, a nawet sauna czy kriokomora to niezwykle istotne czynniki.

Zawsze jednak należy pamiętać, że podstawą jest właściwa profilaktyka. Rozsądne podejście treningowe to najskuteczniejsza ochrona przed stresem oksydacyjnym. Odpowiednio zaplanowane treningi, zdrowy sen i wystarczający czas na regenerację organizmu są kluczem do sukcesu.

Artykuł stworzono, dzięki współpracy z czasopismem Body-challenge.pl