Drukuj

Pomimo, iż Gdańsk położony jest na stosunkowo płaskim terenie, patrząc na jego panoramę, ciężko o ciągłe płaski linie zbieżne do horyzontu. Pole widzenia urozmaicają liczne gotyckie wieże kościołów i innych budynków czy stoczniowe żurawie. Jednak jedna wieża zdecydowanie góruję nad resztą. To wieża dzwonna gdańskiej Bazyliki Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zwraca uwagę  i zachwyca podobnie jak cała świątynia. I nie bez powodu.

Często nazywana Koroną Gdańska, jest nie tylko największą w Europie świątynią zbudowaną z cegły ale też trzecią na świecie pod względem objętości, powstałą z tego właśnie budulca. A powstała dawno – pierwszy kamień położono w marcu 1343 roku, 28 lutego 1502 roku wbudowano w sklepienie ostatni zwornik. Przez wszystkie lata, kiedy trwała budowa kościoła, zmieniały się nieznacznie założenia dotyczące kształtu. Jednak największe zmiany przyszły już po ukończeniu dzieła. Świątynia w zamyśle katolicka zaczęła „gościć” w swoich progach wyznawców protestantyzmu, którzy w pierwszym nabożeństwie uczestniczyli już w 1529 roku. Co ciekawe, chociaż przez kolejne stulecia bazylika służyła gminie luterańskiej, przez długi czas proboszczami byli duchowni katoliccy.

Świątynia zbudowana w stylu gotyckim ma wystrój utrzymany również w tym stylu, uzupełniają go jednak obrazy  i rzeźby marynistyczne i barokowe. Wszystkie one to dzieła najwyższej klasy, które niezmienni zachwycają odwiedzających. Jednak na największe i niezapomniane wrażenia mogą liczyć ci, którzy zdecydują się wejść na wierzchołek wieży dzwonnej. Nagrodą za pokonanie 409 stopni jest fantastyczna panorama miasta. Wieża dostępna jest dla zwiedzających przez cały rok, od godziny 09:00 do 18:00 (w okresie wakacyjnym do 21:00). Wstęp wiąże się z zakupem cegiełki za 10 PLN lub 5 PLN.

 

Autorka zdjęć i tekstu - Bogusława Bandyk